วันอาทิตย์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2557

ความรู้สึกของพ่อ

  



แด่คุณพ่อที่รักถึงพ่อจะไม่อยู่กับหนูไม่ได้เลี้ยงหนูมาตั้งแต่พ่อก็ไม่เคยลืมหนู  พ่อยังมาหาหนูบ้างส่งค่าเล่าเรียนให้หนูทุกเดือน ถึงแม้พ่อจะอยู่ไกลยันต่างแดนประเทศญี่ปุ่นแต่พ่อก็คือฮีโร่ของหนูที่จะดำเนินชีวิตสู้ต่อไปได้  คิดถึงพ่อมากมากไม่เคยตีหนูเข้าใจหนูทุกอย่างเสมอ ไม่เคยว่ามีแต่สั่งสอนให้รู้จักกตัญญูต่อคนที่เลี้ยงเรามา ขอบคุณพ่อทีี่่ยังให้คำปรึกษาเวลาหนูเครียด เวลาได้ยินพ่อสั่งสอนหนู หนูรู้สึกสบายใจและเข้าใจ พ่อเคยถามหนูว่าอยากเป็นอะไร? หนูเลยบอกว่าอยากเป็นทหารเหมือนตาและลุง   พ่อสนับสนุนอนาคตของหนูอย่างเต็มที่ ไม่เคยบังคับเขาคิดเสมอว่าเขาจะสอนลูกให้เป็นคนดีเรียนจบไม่ทำให้คนอื่นดูถูกแค่นั้น  พยายามจะไม่ทำให้หนูมีปมด้อย มีพ่อที่รักอบอุ่นอยู่เสมอ และมีพ่อคนหนึ่ง...ที่หนูจะนำไปเป็นแนวทางดำเนินชีวิตอีกเช่นครั้งคือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ค่้่อยนำไปเป็นแสงสว่างค่อยให้เราคิดได้เป็นพ่อหลวงของแผ่นดิน ที่ค่อยเป็นห่วงประชาชนลูกหลานของท่าน  ท่านค่อยแนะนำการศึกษา แนะนำเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงและริเริ่มโครงการต่างๆให้ประชาชนใช้ชีวิตอย่างสบายไม่ต้องลำบาก  และสอนให้คิดหาอาชีพที่สุจริต พระองค์ท่านเคยพูดในตอนครองราชย์ว่า (เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม) คือการดูแลประชาชนสอนให้อยู่ในหลักธรรม หนูจึงเห็นเกี่ยวกับการทำงานของท่านหนูจึงทราบซึ้งและสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีจะนำแนวทางที่พระองค์สอน และจะตอบแทนแผ่นดินโดยการเป็นคนดีไม่ทำให้สังคมไทยเดือดร้อน



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น